Cuda każdego dnia

9 lutego 2020

Kiedy zostajemy zranieni, kiedy jest nam trudno przebaczyć, często pojawia się obawa: „Jeśli przebaczę, będę musiał się pojednać i przyjaźnić jak dawniej”. A jednak nie! To nie jest prawdą! Proces przebaczenia zachodzi pomiędzy tobą, a Bogiem. Przebaczenie jest aktem posłuszeństwa Jemu. „Okazujcie jedni drugim wyrozumiałość, gotowi wybaczyć sobie nawzajem, jeśli kto ma powód do skargi przeciw drugiemu – jak Chrystus darował wam, tak czyńcie i wy” (List do Kolosan 3,13) . Bóg chce, byś przebaczył, byś mógł pojednać się z... Nim! Nie oznacza to, że musisz na nowo nawiązywać przyjaźń z osobą, która wyrządziła ci krzywdę! Jeśli tak się nie stanie, nie będzie to grzech! To, o co Bóg cię prosi, to byś przebaczył.

Jeśli zawzięcie trwamy w braku przebaczenia, stan naszego serca nie pozwala Duchowi Świętemu działać w mocy. Przebaczenie przywraca łączność pomiędzy naszym sercem a sercem naszego Niebiańskiego Ojca.
Jeśli przechodzisz przez trudny czas, chciałbym cię zachęcić, byś wybrał to, co dla Boga jest ważne. Droga przebaczenia nie jest łatwa, ale kiedy ją wybierzesz, stanie się darem podarowanym samemu sobie!
P.S. Dzisiejszy tekst powstał z inspiracji książką Jak mogę wybaczyć? autorstwa Sary Horn.
 

Dziękuję, że żyjesz!