Pustynia zakwitnie!
7 września 2020
„Dlatego Ja ją przywabię, zaprowadzę na pustynię i przemówię do jej serca” (Księga Ozeasza 2,16).
Słownik definiuje pustynię jako nieurodzajne miejsce, nienadające się do życia. Patrząc z tego punktu widzenia, pustynia nie jest miejscem specjalnie pociągającym, a jednak to, co Bóg stworzył, nieustannie nas zaskakuje i jest źródłem nauki.
Kiedy spełnione są idealne warunki pogodowe, takie jak deszcz, wysoka temperatura i wilgotność, pustynia zakwita.
Czy przedzierasz się właśnie przez gorący, suchy wiatr pustyni?
Jeśli tak, co jest twoją pustynią? Depresja? Rozwód? Choroba? Samotność? Coś innego?
Cokolwiek to jest, ta pustynia nie stanie się twoim grobem. Nie pogrzebie cię. Nie umrzesz na tej pustyni. Będziesz żył. Tak, będziesz żył i opowiadał dzieła Pana (zobacz: Psalm 118,17).
Przez wiarę wstań silny i wypowiedz słowa: Boże, Boże mojego wybawienia! Boże, który dajesz zwycięstwo, to Tobie ufam!
Poczuj jesienny deszcz (Księga Joela 2,23) na swojej twarzy, przyjmij Jego życie do siebie. Wstań i zobacz: pustynia zakwitła!
Uwielbiajmy Pana w pieśni „Let it Rain” (Niech pada):
Dziękuję, że żyjesz!
