Cuda każdego dnia

17 stycznia 2021

„Kiedy pomyślałem: Zachwiała się moja stopa – Twoja łaska, Panie, była mi oparciem. W chwilach moich licznych niepokojów Twoje pociechy podnoszą mnie na duszy” (Psalm 94,18-19). „Kiedy pomyślałem”... Wszyscy cały czas mówimy do siebie. Ty też? Co sobie w kółko powtarzasz, kiedy rozmawiasz ze sobą? Jakimi słowami się karmisz? Niektórzy myślą o sobie, że są:
- nie dość mocni w wierze,
- nie dość posłuszni,
- nie dość odważni,
- nie dość utalentowani,
- nie dość otwarci na innych,
- nie dość cierpliwi,
- nie dość inteligentni,
- nie dość przystojni (piękne),
- nie dość wartościowi, by być kochani itp.

Być może tego rodzaju słowa powtarzałeś sobie przez lata. Ale Bóg też mówi do ciebie, a dzisiaj Jego głos słyszysz wyraźniej: „Jesteś tak wartościowy dla mnie, że mój jedyny Syn umarł za ciebie. Jesteś tak wartościowy, że moja miłość podąża za tobą niestrudzenie”.

Współzależność pomiędzy naszą wiarą a naszymi wewnętrznymi monologami jest oczywista. Przyjrzyjmy się prorokowi Jeremiaszowi, który szczerze, z głębi swojego tracącego nadzieję serca, tak się modlił: „Powiedziałem: Przepadła moja siła i nadzieja, którą pokładałem w Panu. Wspominanie własnej niedoli i udręki to piołun i trucizna. Moja dusza bezustannie to wspomina i trapi się we mnie” (Lamentacje Jeremiasza 3,18-20). Prawdziwe jest stwierdzenie, że „(…) z obfitości serca mówią usta” (Ewangelia Mateusza 12,34). Jezus ostrzegał nas, byśmy sprawdzali, co jest źródłem naszych słów, bo to, co głęboko w naszych sercach, to kształtuje słowa i wyznania, które wypowiadamy. Bóg wie, że trzeba czasu, by słowa, które do siebie mówimy, uległy zmianie. Jeremiasz w tej samej modlitwie wyznaje: „To biorę sobie do serca i w tym moja nadzieja: niewyczerpane są objawy łaski Pana, miłosierdzie Jego nie ustaje. Każdego poranka objawia się na nowo, wielka jest wierność twoja. Pan jest moim działem – mówi dusza moja, dlatego w nim mam nadzieję” (Lamentacje Jeremiasza 3,21-24).

Niech słowa pięknej pieśń w wykonaniu Lauren Daigle pt. „You Say” (Mówisz), obudzą w tobie pragnienie, by wiarą uchwycić się tego, co Bóg o nas mówi i myśli:

By uwolnić się od niepokoju i na nowo znaleźć radość, zacznij od posłuchania tego, co mówisz do siebie i zmień funkcje oraz programowanie. Bóg jest cierpliwy i jeśli Mu pozwolisz, On ci w tym pomoże. Jak mówią słowa z Listu do Hebrajczyków 10,23: „Niewzruszenie trzymajmy się nadziei, którą wyznajemy (…), gdyż ten, który złożył obietnicę jest wierny”.

Z Nim twój wewnętrzny dialog ulegnie przemianie!  

Dziękuję, że żyjesz!